Przychodzi bezrobotny robotnik na budowę szukać pracy. Idzie do majstra, a on pyta:
- Co pan może robić?
- Mogę kopać - odpowiada bezrobotny.
- A co jeszcze może pan robić?
- Mogę nie kopać...
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Archiwum bloga
-
►
2012
(52)
- ► października (5)
-
►
2011
(109)
- ► października (9)
-
▼
2010
(61)
- ► października (9)
-
▼
kwietnia
(11)
- - Proszę powiesić mój płaszcz. - Nie powieszę. Nie...
- Przychodzi bezrobotny robotnik na budowę szukać pr...
- Kowalski zagaduje starego wędkarza: - I co, biorą?...
- - Mamo ... kup mi małpkę. Proszę! - A czym Ty ją b...
- W sądzie: - Po czym świadek wnosi, że oskarżony si...
- Sekretarka wchodzi do gabinetu: - Panie dyrektorze...
- - Jaki jest efekt zbyt długiego oglądania "M jak M...
- W dobrym filmie w ciągu dwóch godzin główny bohate...
- Spotykają się dwaj muzycy jazzowi i jeden mówi do ...
- Przychodzi kura do lekarza, a lekarz na to: - Jaja...
- Mąż do żony: - Wiosna przyszła, taka piękna pogoda...
Dowcipy bywają różne: przychodzi baba do lekarza, o blondynkach, o Polaku, Rusku i Niemcu. Niektóre są bardziej, inne mniej śmieszne. Bywają też te bez sensu, niezrozumiałe, zupełnie nieśmieszne czy wręcz głupie. Odrębną, nie porównywalną z niczym innym kategorię stanowią kawały z Metra.
Kto z Was codziennie rano idąc do pracy, do szkoły lub na uczelnię otrzymuje od znajomego kolportera własny, jedyny egzemplarz tego dziennika wie, o czym piszę. Ten blog powstaje jako hołd dla kolumny "Znalezione w e-mailu" we wspomnianej gazecie. Niechaj będzie źródłem wzruszeń i radości dla wszystkich tych, którym tak jak nam dowcipy z Metra dostarczały niezapomnianych wrażeń w trakcie nudnych wykładów i poranków.
Kto z Was codziennie rano idąc do pracy, do szkoły lub na uczelnię otrzymuje od znajomego kolportera własny, jedyny egzemplarz tego dziennika wie, o czym piszę. Ten blog powstaje jako hołd dla kolumny "Znalezione w e-mailu" we wspomnianej gazecie. Niechaj będzie źródłem wzruszeń i radości dla wszystkich tych, którym tak jak nam dowcipy z Metra dostarczały niezapomnianych wrażeń w trakcie nudnych wykładów i poranków.
Strony
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz